“Kötü bir gece yaşadık. Voleybolda yıllardan beri itinayla büyüttüğümüz “Sultan ilan ettiğimiz”, evlat ve melek yerine koyduğumuz Bayan Ulusal Kadromuz, Olimpiyat Şampiyonluğuna giden yolda tökezledi. Artık iş üçüncülük maçına kaldı.
Madalya alırlar ya da almazlar… Ne olursa olsun, canları sağ olsun… Cumhuriyetin yüz yıllık tarihinde birinci kere ekip oyunlarında hürmet duyulan, klası ve gücü kabul edilen bir takımımız oldu. Onlar dün gece çok üzgün yattılar, uyuyamayanlar da olmuştur. Fakat ben bu türlü bir kadromuz olduğu için gurur duymaya devam ediyorum.
‘EGONU’YU DURDURAMADIK’
Biz Egonu’yu durduramadık. Art alanımız daima boş kaldı. İki sefer uzun ralli kazandık, sonrasında apışıp kaldık. Melissa Vargas, Ebrar Karakurt, “tek ayaklı” kaptanımız Eda Fazilet daha tesirli ve verimli olabilirlerdi. Lakin geçen dönem uzun deplasmanlar, üst üste güç maçlar, yorgunluklar ve idmanlarla geçen ağır günlerden sonra sanırım güzel dinlenemediler.
‘BEN ONLARI ALKIŞLIYORUM’
Bu ortada şu güzelim ekibi daima çekiştirerek toplumsal medyadan konvansiyonel arkadaşlara kadar çok kişi bilerek ya da bilmeyerek bu kadroyla uğraşmaya başladı. Ne yaptılar? Bu süreç kızların dünya birinciliği sırasından inip yerini İtalya’ya terk etmesine kadar vardı. Dün de finale uzanamadık. Dilek eden buyursun eleştirsin, ben onları alkışlıyorum… Ve bir soru… Sevgili futbolcular, fiyakalı basketbolcular… Siz neredesiniz?”